20.09.2012

Resuscytacja krążeniowo-oddechowa


RESUSCYTACJA KRĄŻENIOWO-ODDECHOWA

 
1. Upewnij się czy poszkodowany i wszyscy świadkowie zdarzenia są bezpieczni.



2. Sprawdź reakcje poszkodowanego: delikatnie potrząśnij za ramiona i głośno zapytaj: „Czy wszystko w porządku?”

3a. Jeżeli reaguje:
  •  zostaw poszkodowanego w pozycji, w której go zastałeś, o ile nie zagraża a mu z żadne niebezpieczeństwo,
  • dowiedz się jak najwięcej o stanie poszkodowanego i wezwij pomoc, jeśli będzie potrzebna,
  •  regularnie oceniaj jego stan.

3b. Jeżeli nie reaguje:
  •  głośno zawołaj o pomoc,
  • odwróć  poszkodowanego na plecy, a następnie udrożnij jego drogi oddechowe, wykonując odgięcie głowy i uniesienie żuchwy:
  • umieść jedną rękę na czole poszkodowanego i delikatnie odegnij jego głowę do tyłu, ,
  • opuszki palców drugiej ręki umieść na żuchwie poszkodowanego, a następnie unieś ją w celu udrożnienia dróg oddechowych.

4. Utrzymując drożność dróg oddechowych wzrokiem, słuchem i dotykiem poszukaj prawidłowego
oddechu.
  • oceń wzrokiem ruchy klatki piersiowej,
  • nasłuchuj przy ustach poszkodowanego szmerów oddechowych,
  • staraj się wyczuć ruch powietrza na swoim policzku.

5a. Jeżeli oddech jest prawidłowy:
  • ułóż poszkodowanego w pozycji bezpiecznej,
  • wyślij kogoś lub sam udaj się po pomoc (wezwij pogotowie),
  • regularnie oceniaj oddech.

5b. Jeżeli oddech nie jest prawidłowy:
  • wyślij kogoś po pomoc, a jeżeli jesteś sam, zostaw poszkodowanego i wezwij pogotowie,
  • wróć i rozpocznij uciskanie klatki piersiowej zgodnie z poniższym opisem:

-        uklęknij obok poszkodowanego,
-        ułóż nadgarstek jednej ręki na środku klatki piersiowej poszkodowanego,
-        ułóż nadgarstek drugiej ręki na już położonym,
-        spleć palce obu dłoni i upewnij się, że nie będziesz wywierać nacisku na żebra poszkodowanego; nie uciskaj nadbrzusza ani dolnego końca mostka,
-        pochyl się nad poszkodowanym, wyprostowane ramiona ustaw prostopadle do mostka
-        i uciskaj na głębokość 4–5 cm,
-        po każdym uciśnięciu zwolnij nacisk na klatkę  piersiową, nie odrywając dłoni od mostka. Powtarzaj uciśnięcia z częstotliwością 100/min (nieco mniej niż 2 uciśnięcia/s),
-        okres uciskania i zwalniania nacisku (relaksacji) mostka powinien być taki sam.

6a. Połącz uciskanie klatki piersiowej z oddechami ratowniczymi:
  •  po wykonaniu 30 uciśnięć klatki piersiowej udrożnij drogi oddechowe, odginając głowę i unosząc żuchwę,
  • zaciśnij skrzydełka nosa, używając palca wskazującego i kciuka ręki umieszczonej na czole poszkodowanego,
  • pozostaw usta delikatnie otwarte, jednocześnie utrzymując uniesienie żuchwy,
  • weź normalny wdech i obejmij szczelnie usta poszkodowanego swoimi ustami, upewniając się, że nie ma przecieku powietrza,
  • wdmuchuj powoli powietrze do ust poszkodowanego przez około 1 sekundę (tak jak przy normalnym oddychaniu), obserwując jednocześnie czy klatka piersiowa się unosi; taki oddech ratowniczy jest efektywny,
  • utrzymując odgięcie głowy i uniesienie żuchwy, odsuń swoje usta od ust poszkodowanego i obserwuj czy podczas wydechu opada jego klatka piersiowa,
  • jeszcze raz nabierz powietrza i wdmuchnij do ust poszkodowanego, dążąc do wykonania dwóch skutecznych oddechów ratowniczych; następnie ponownie ułóż ręce w prawidłowej pozycji na mostku i wykonaj kolejnych 30 uciśnięć klatki piersiowej,
  • kontynuuj uciskanie klatki piersiowej i oddechy ratownicze w stosunku 30: 2,
  • przerwij swoje działanie w celu sprawdzenia stanu poszkodowanego tylko wtedy, gdy zacznie on prawidłowo oddychać. W innym przypadku nie przerywaj resuscytacji.

Jeżeli wykonany pierwszy oddech ratowniczy nie powoduje uniesienia się klatki piersiowej jak przy normalnym oddychaniu, wykonaj następujące czynności:
  • sprawdź jamę ustną poszkodowanego i usuń widoczne ciała obce,
  • sprawdź, czy odgięcie głowy i uniesienie żuchwy są poprawnie wykonane,
  • wykonaj nie więcej niż 2 próby wentylacji za każdym razem, zanim podejmiesz ponownie uciskanie klatki piersiowej.

7. Kontynuuj resuscytację do czasu, gdy:
  • przybędą wykwalifikowane służby medyczne i przejmą działania,
  • poszkodowany zacznie prawidłowo oddychać,
  • ulegniesz wyczerpaniu.

Pozycja boczna ustalona

Pozycja boczna ustalona - pozycja, będąca jedną z pozycji bezpiecznych, umożliwiająca bezpieczne odzyskanie przytomności osobie nieprzytomnej, posiadającej oddech i inne funkcje życiowe. Pozycja boczna ustalona uniemożliwia zapadanie się języka na tylną ścianę gardła, co u nieprzytomnego może spowodować niedrożność dróg oddechowych i w wyniku tego śmierć. Dzięki jej zastosowaniu zmniejsza się ryzyko zadławienia się osoby poszkodowanej treścią ewentualnych wymiocin, bądź płynów znajdujących się w jamie ustnej, które (jeśli zaistnieją) samoistnie z niej wypływają.


Postępowanie z osobą nieprzytomną


Istnieje kilka wariantów pozycji bezpiecznej, każdy z nich ma swoje zalety. Żadna z pozycji nie jest idealna dla wszystkich poszkodowanych. Pozycja powinna być stabilna, jak najbliższa ułożeniu na boku z odgięciem głowy i brakiem ucisku na klatkę piersiową, by nie utrudniać oddechu.
Postępowanie w celu ułożenia poszkodowanego w pozycji bezpiecznej:
zdejmij okulary poszkodowanego,
uklęknij przy poszkodowanym i upewnij się, że obie nogi są wyprostowane,
rękę bliższą tobie ułóż pod kątem prostym w stosunku do ciała, a następnie zegnij w łokciu pod
kątem prostym tak, aby dłoń ręki była skierowana do góry,
dalszą rękę przełóż w poprzek klatki piersiowej i przytrzymaj stroną grzbietową przy bliższym tobie policzku,
drugą swoją ręką złap za dalszą kończynę dolną tuż powyżej kolana i podciągnij ją ku górze, nie
odrywając stopy od podłoża,
przytrzymując dłoń dociśniętą do policzka, pociągnij za dalszą kończynę dolną tak, by ratowany obrócił się na bok w twoim kierunku,
ułóż kończynę, za którą przetaczałeś poszkodowanego w ten sposób, zarówno staw kolanowy jak i biodrowy były zgięte pod kątem prostym,
odegnij głowę ratowanego ku tyłowi by upewnić się, że drogi oddechowe są drożne,
gdy jest to konieczne, ułóż rękę ratowanego pod policzkiem tak, by utrzymać głowę w odgięciu,
regularnie sprawdzaj oddech.

19.09.2012

Kroki ratownicze



Poniżej znajdziesz opis poszczególnych kroków algorytmu BLS (Basic life support - Podstawowe zabiegi resuscytacyjne)


18.09.2012

Użycie automatycznego defibrylatora zewnętrznego



  • Łańcuch przeżycia u dorosłych



Jest to schemat w medycynie ratunkowej odnoszący się do działań mających na celu zwiększenie przeżywalności u osób po nagłym zatrzymaniu krążenia.
Skuteczność tych interwencji zależy od wytrzymałości najsłabszego ogniwa łańcucha.















Resuscytacja z użyciem urządzenia AED


W Polsce, na wzór Stanów Zjednoczonych, prowadzi się działania upowszechniające użycia defibrylatorów typu AED w miejscach dużych skupisk ludzkich (przede wszystkim w ośrodkach zdrowia, zakładach pracy, w szkołach, na lotniskach, dworcach kolejowych, w hotelach, domach pomocy społecznej, w centrach handlowych i pływalniach). Taka idea wprowadzenia AED do masowego użycia, oparta jest na założeniu, że z każdą minutą szansa na skuteczną reanimację poszkodowanego zmniejsza się o 7-10%. Dlatego tak ważne jest, by defibrylacja mogła być wdrożona jeszcze przed przybyciem pogotowia ratunkowego.

Resuscytacja z użyciem urządzenia AED