Resuscytacja krążeniowo-oddechowa

RESUSCYTACJA KRĄŻENIOWO-ODDECHOWA

 

1. Upewnij się czy poszkodowany i wszyscy świadkowie zdarzenia są bezpieczni.

2. Sprawdź reakcje poszkodowanego: delikatnie potrząśnij za ramiona i głośno zapytaj: „Czy wszystko w porządku?”

3a. Jeżeli reaguje:

•  zostaw poszkodowanego w pozycji, w której go zastałeś, o ile nie zagraża a mu z żadne niebezpieczeństwo,
• dowiedz się jak najwięcej o stanie poszkodowanego i wezwij pomoc, jeśli będzie potrzebna,
•  regularnie oceniaj jego stan.

3b. Jeżeli nie reaguje:

•  głośno zawołaj o pomoc,
• odwróć  poszkodowanego na plecy, a następnie udrożnij jego drogi oddechowe, wykonując odgięcie głowy i uniesienie żuchwy:
• umieść jedną rękę na czole poszkodowanego i delikatnie odegnij jego głowę do tyłu, ,
• opuszki palców drugiej ręki umieść na żuchwie poszkodowanego, a następnie unieś ją w celu udrożnienia dróg oddechowych.

4. Utrzymując drożność dróg oddechowych wzrokiem, słuchem i dotykiem poszukaj prawidłowego

oddechu.

• oceń wzrokiem ruchy klatki piersiowej,
• nasłuchuj przy ustach poszkodowanego szmerów oddechowych,
• staraj się wyczuć ruch powietrza na swoim policzku.

5a. Jeżeli oddech jest prawidłowy:

• ułóż poszkodowanego w pozycji bezpiecznej,
• wyślij kogoś lub sam udaj się po pomoc (wezwij pogotowie),
• regularnie oceniaj oddech.

5b. Jeżeli oddech nie jest prawidłowy:

• wyślij kogoś po pomoc, a jeżeli jesteś sam, zostaw poszkodowanego i wezwij pogotowie,
• wróć i rozpocznij uciskanie klatki piersiowej zgodnie z poniższym opisem:

-        uklęknij obok poszkodowanego,

-        ułóż nadgarstek jednej ręki na środku klatki piersiowej poszkodowanego,

-        ułóż nadgarstek drugiej ręki na już położonym,

-        spleć palce obu dłoni i upewnij się, że nie będziesz wywierać nacisku na żebra poszkodowanego; nie uciskaj nadbrzusza ani dolnego końca mostka,

-        pochyl się nad poszkodowanym, wyprostowane ramiona ustaw prostopadle do mostka

-        i uciskaj na głębokość 4–5 cm,

-        po każdym uciśnięciu zwolnij nacisk na klatkę  piersiową, nie odrywając dłoni od mostka. Powtarzaj uciśnięcia z częstotliwością 100/min (nieco mniej niż 2 uciśnięcia/s),

-        okres uciskania i zwalniania nacisku (relaksacji) mostka powinien być taki sam.

6a. Połącz uciskanie klatki piersiowej z oddechami ratowniczymi:

•  po wykonaniu 30 uciśnięć klatki piersiowej udrożnij drogi oddechowe, odginając głowę i unosząc żuchwę,
• zaciśnij skrzydełka nosa, używając palca wskazującego i kciuka ręki umieszczonej na czole poszkodowanego,
• pozostaw usta delikatnie otwarte, jednocześnie utrzymując uniesienie żuchwy,
• weź normalny wdech i obejmij szczelnie usta poszkodowanego swoimi ustami, upewniając się, że nie ma przecieku powietrza,
• wdmuchuj powoli powietrze do ust poszkodowanego przez około 1 sekundę (tak jak przy normalnym oddychaniu), obserwując jednocześnie czy klatka piersiowa się unosi; taki oddech ratowniczy jest efektywny,
• utrzymując odgięcie głowy i uniesienie żuchwy, odsuń swoje usta od ust poszkodowanego i obserwuj czy podczas wydechu opada jego klatka piersiowa,
• jeszcze raz nabierz powietrza i wdmuchnij do ust poszkodowanego, dążąc do wykonania dwóch skutecznych oddechów ratowniczych; następnie ponownie ułóż ręce w prawidłowej pozycji na mostku i wykonaj kolejnych 30 uciśnięć klatki piersiowej,
• kontynuuj uciskanie klatki piersiowej i oddechy ratownicze w stosunku 30: 2,
• przerwij swoje działanie w celu sprawdzenia stanu poszkodowanego tylko wtedy, gdy zacznie on prawidłowo oddychać. W innym przypadku nie przerywaj resuscytacji.

Jeżeli wykonany pierwszy oddech ratowniczy nie powoduje uniesienia się klatki piersiowej jak przy normalnym oddychaniu, wykonaj następujące czynności:

• sprawdź jamę ustną poszkodowanego i usuń widoczne ciała obce,
• sprawdź, czy odgięcie głowy i uniesienie żuchwy są poprawnie wykonane,
• wykonaj nie więcej niż 2 próby wentylacji za każdym razem, zanim podejmiesz ponownie uciskanie klatki piersiowej.

7. Kontynuuj resuscytację do czasu, gdy:

• przybędą wykwalifikowane służby medyczne i przejmą działania,
• poszkodowany zacznie prawidłowo oddychać,
• ulegniesz wyczerpaniu.